ADAPTACJA BEZ STRESU

O czym musisz pamiętać?

Jako rodzic przyszłego przedszkolaka powinieneś zdawać sobie sprawę z tego,

że nie możecie przebyć drogi rozwojowej za dziecko, bo ono samo musi zdobyć i

doskonalić swoje umiejętności. Im mniej będzie się różniło od swoich kolegów, tym

szybciej poczuje się wśród nich pewniej. Będzie dumne z tego, że potrafi to samo co

inni. Waszym zadaniem w tym okresie jest „sensowne” wspomaganie dziecka , a nie

wyręczanie go.

JAK MOŻNA ZARADZIĆ STRESOM I TRAUMIE PIERWSZYCH DNI W PRZEDSZKOLU?

W rozwiązanie tego problemu powinny być zaangażowane trzy strony:

dziecko,  rodzice i personel przedszkola.

DZIECKO I RODZICE

 Dziecku łatwiej oddzielić się od matki, gdy ma obiekt przejściowy (maskotkę,

wybrany przedmiot), który jest wspomnieniem domu, miejsca, w którym czuło się bezpiecznie.

 Adaptacja powinna być przeprowadzana stopniowo, uwzględniając

indywidualne różnice między dziećmi.

 Czas pobytu dziecka na początku powinno się skrócić do minimum

Zawsze należy dotrzymywać obietnic (przyjdę po ciebie po

obiedzie).

 Rodzice powinni rozmawiać z dzieckiem o przedszkolu.

Opowiadać mu co będzie tam robiło. Zapewnić, że pozna nowych kolegów i koleżanki, że dużo się

nauczy.

 Rodzice muszą rozbudzać ciekawość dziecka, wręcz prowokować radosne oczekiwanie na pobyt w przedszkolu.

 Rodzice muszą okazywać pełną akceptację i wsparcie dziecka, rozumieć jego

emocje, stres, lęki.

 Rodzice powinni mówić pozytywnie o przedszkolu, budować zaufaniedo nauczycielek, personelu. Nigdy nie wolno straszyć dziecko przedszkolem.

 Rodzice powinni rozmawiać w obecności dziecka z nauczycielką, w sposób

symboliczny udzielając jej zgody na zajęcie się dzieckiem.

 Dziecko powinno bez pośpiechu rozpocząć swój dzień. Ujednolicenie rytmu

dnia w domu i przedszkolu.

 Rodzic przy rozstaniu z dzieckiem okazuje spokój, akceptację sytuacji, zaufanie do nauczycielki,

zdecydowanie, poczucie bezpieczeństwa.

Przy rozstaniu przekazuje dziecku tylko pozytywne emocje.

 Współpraca rodziców z nauczycielkami w celu ujednolicenia oddziaływań

wychowawczych, przepływu informacji o postępach dziecka, jego mocnych

i słabych stronach.

Pierwszego dnia…

– W miarę możliwości osobiście przyprowadźcie dziecko do przedszkola-wspierajcie je w tym ważnym dla niego dniu.

– Zabierzcie ze sobą ulubioną maskotkę lub przytulankę- dziecko poczuje się bezpieczniej.

– Rano nie spieszcie się, wprowadźcie radosną atmosferę, by dziecko cieszyło się z Wami – dzieci doskonale wyczuwają Wasz niepokój i przejmują emocje zarówno te dobre, jak i złe.

– Pozwólcie dziecku wyrażać różne emocje: radość, złość, smutek są naturalne i pomogą

złagodzić napięcie.

– Pożegnajcie się ciepło, ale stanowczo, nie należy pytać dziecka o pozwolenie.

– Po powrocie z przedszkola bądźcie cierpliwi i wyrozumiali dla dziecka, nie zmuszajcie go

do opowiadania, co robiło. W pierwszych dniach może być zmęczone ilością wrażeń. Kiedy dziecko oswoi się z nową sytuacją, samo chętnie będzie opowiadało o nowych przeżyciach

i przygodach- wysłuchajcie go z uwagą.

– Nie uciekajcie, nie wymykajcie się po kryjomu i nie obiecujcie, że za chwilę po nie wrócicie- dzieci, tak jak dorośli nie chcą być porzucane i oszukiwane.

– Bądźcie spokojni i pogodni, to pomoże Waszemu dziecku.

– Zostawcie dziecko pod opieką nauczyciela nawet, gdy trochę płacze przy rozstaniu. Wychowawczyni zachęci do zabawy i pomoże mu szybko zaangażować się w zajęcia przedszkolne. Wśród rówieśników dziecko chętnie podejmie nowe działania.

– Zadbajcie, by proces adaptacji przebiegał spokojnie i był dostosowany do temperamentu

Waszego dziecka. Dajcie mu czas na poznanie nowego otoczenia i nowych osób.

– Ze wszystkimi sprawami, które Was nurtują lub niepokoją zwracajcie się do nauczyciela

wychowawcy

zawsze uzyskacie fachową pomoc i wsparcie.

RODZICE!

Zaufajcie wybranej przez siebie placówce, nie porównujcie jej z innymi, bo każda realizuje ten sam program, ale ma prawo robić to inaczej, tzn. innymi metodami, korzystając z innych pomocy, nauczycielki maga pracować w innym tempie i innymi metodami, by osiągnąć to samo. Przedszkola różnią się dodatkowymi zajęciami, ale o tym należy dowiedzieć się wcześniej i dokonywać wyboru zgodnie z zainteresowaniami dziecka lub jego i waszymi potrzebami.

Zadbajcie, aby wyjście do przedszkola było miłe, spokojne – szczególnie w pierwszych dniach (jeżeli dziecko tego potrzebuje, pozwólcie mu zabrać ulubioną Przytulankę), a zawarte z dzieckiem umowy, np. ustalenie, o której je odbierzecie, były rzetelne i respektowane. Jeżeli zauważycie, że dziecko zbyt emocjonalnie reaguje na rozstanie z osobą odprowadzającą, niech odprowadza je ktoś inny, mniej emocjonalnie związany z dzieckiem.

Starajcie się być mądrymi partnerami nauczycielek, nie odbierajcie informacji problemowych, jako skargi na dziecko, lecz jako troskę i podstawę do rozwiązania wszelki trudności, Załatwianie spraw dotyczących dziecka rozpoczynajcie od rozmowy z nauczycielkami, ale nigdy w jego obecności.

Respektujcie ustalone zasady postępowania na linii przedszkole-dom, bo dziecko nie może się znaleźć na „huśtawce” różnych opinii i oddziaływań. To źle wpłynie na jego wychowanie emocjonalne. Pamiętajcie, że to samo obowiązuje nauczycielki